گیتار الکتریک نوعی گیتار است که برای تولید صدا به آمپلیفایر یا همان تقویت کننده صوتی نیاز دارد. بر خلاف تصور عمومی گیتار الکتریک دارای صدای بلندی نیست بلکه توان آمپلیفایر است که میزان بلندی صدای گیتار الکتریک را تعیین می کند.

گیتار الکتریک در سبک‌های مختلفی از جمله راک، متال ،بلوز ،پاپ ،جاز  و کانتری استفاده می‌شود؛ اما در سبک راک، متال ،بلوز به عنوان ساز اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گیتار های الکتریک بر روی بدنه خود دارای بخشی به نام پیکاپ هستند. وظیفه پیکاپ ها تبدیل ارتعاش سیم های فلزی گیتار الکتریک به سیگنال الکتریکی است. این سیگنال به وسیله کابل صوتی از گیتار خارج شده و به سمت آمپلیفایر میرود و در آنجا به صدا تبدیل می شود. پیکاپ ها برای تولید این سیگنال از سیستم مدار القایی الکترو مغناطیسی استفاده می کنند. در مسیر بین گیتار و آمپلیفایر دستگاهی به اسم افکت نیز می تواند به کار رود. افکت تاثیرات مختلفی بر روی سیگنال خروجی گیتار الکتریک  می گذارد. این تغییرات در صدای نهایی گیتار الکتریک نمود پیدا می کنند.

در حدود دهه ۳۰ میلادی گیتارهای الکتریکی وارد موسیقی شدند. این اتفاق پدید آورندهٔ انقلابی در صدا و تکنولوژی بود که تا امروز نیز ادامه دارد. با پیدایش راک در دهه ۵۰ میلادی، گیتارهای الکتریکی به سرعت در موسیقی جا باز کردند و به یکی از فراگیرترین سازهای تاریخ مبدل شدند. معمولاً در گروه‌های راک دو نوازنده گیتار الکتریک وجود دارد که یک نفرملودی را می‌نوازد (با گیتار لید ) و دیگری ریتم ها را (با گیتار ریتم ).

اجزای تشکیل دهنده گیتار الکتریک

1. سردسته (Head Stock): قسمت بالایی گیتار که سیم‌ها در آنجا تنظیم می‌شوند.
2. خرک بالا
3. پیچ‌های کوک یا گوشی‌ها (Tuning Switch): پیچ‌هایی که بر روی دسته گیتار قرار گرفته‌اند و با آن می‌توان گیتار را کوک کرد.
4. پرده‌نما یا دستان (Fret): قطعه‌های فلزی که بر روی دسته گیتار قرار دارد و پرده‌های موسیقی را از هم جدا می‌کند.
5. تنظیم کننده دسته (truss rod): برای تنظیم و تثبیت دسته
6. علامت‌های روی دسته
7. دسته (Neck): قسمت بلند و باریک گیتار که بین بدنه و سر دسته گیتار قرار دارد. این قسمت جای انگشت‌گذاری نوازنده برای انتخاب نت‌ها است.
8. اتصال دسته به بدنه
9. بدنه: قسمت اصلی گیتار الکتریک است که به دسته متصل شده و برخلاف گیتار آکوستیک معمولاً توخالی نیست و بخش‌هایی مانند پیک‌آپ و خرک بر روی آن قرار دارد.
10. زخمه‌گاه (Pick up): یک سیم‌ پیچ مغناطیسی است که بر روی بدنه گیتار و زیر سیم‌ها قرار دارد و وقتی سیم‌ها بر اثر پیک زدن مرتعش می‌شوند تحت تأثیر میدان مغناطیسی پیک‌آپ قرار می‌گیرند و این تحریک به آمپلی‌فایر فرستاده می‌شود و سپس آنجا تقویت می‌شود.
11. کنترل صدا و تن: پیچ‌هایی که بر روی بدنه گیتار قرار گرفته‌اند و می‌توانند صدا و تن گیتار را تغییر دهند.
12. کلید زخمه‌گاه (Pick up Switch): یک تعویض کننده که بر روی بدنه گیتار قرار گرفته و برای تعویض پیک‌آپ و تغییر دادن تُن و صدا بکار می‌رود.
13. محافظ پیک (Pickguard): صفحه‌ای است که از زخمی شدن بدنه به‌وسیله پیک جلوگیری می‌کند.
14. خرک (Bridge): ناحیه‌ای است بر روی گیتار که سیم‌های گیتار بر روی آن قرار می‌گیرند.
15. لرزانه (Tremolo): میله‌ای که روی بعضی گیتارها قرار دارد و به خرک متصل شده. با حرکت دادن آن به بالا و پایین خرک حرکت می‌کند و باعث زیر و بم شدن صدا می‌شود. به آن اصطلاحا دسته ویبراتو (Vibrato) نیز گفته می‌شود.