صفحه اصلی

سازشناسی

آواز
آواز
 
اوکوله له
آموزش او کوله له
 
باغلاما
 
تار
آموزش تار
 
  • اجرای هنرجویان گیتار 11 مرداد
  • کنسرت هنرجویی هنرجویان پیانو - 11 بهمن ماه 1397
  • اجرای هنرجویان پیانو

آخرین مقالات

روش سوزوکی
روش سوزوکی
روش سوزوکی او موسیقیدان و مدرس ساز ویلن اهل ژاپن بود. او بعد از جنگ جهانی دوم ، زندگی خود را وقف آموزش موسیقی به کودکان نمود. او عقیده داشت توانایی موسیقی، استعدادی ذاتی نیست بلکه قابلیتی است که می‌توان آن را پرورش داد. توانایی‌های کودکان در شرایطی که برای آن‌هاا آموزش صحیح و محیط فراگیری مناسب فراهم گردد، رشد خواهد کرد. او آموزش موسیقی را مانند آموختن زبان مادری می‌دانست.   سوزوکی این نظریه را در مورد اموزش ویلن به کاربرد و به کودکان تمام قطعات باخ و ویوالدی و موتزارت را آموزش میداد آن‌ها خیلی زود قطعاتی را که به وسیله شنیدن ملودی‌های کوتاه، که بارها و بارها تکرار می‌شدند یادگرفتند تا این که در نهایت می‌توانستند کل اثر را حفظ کنند. در این روش بهترین سن شروع آموزش موسیقی ۳ یا ۴ سالگی است. در این شیوه نقش والدین بسیار اهمیت دارد. در این شیوه نیازی نیست والدین موسیقیدان باشند، بلکه به آن‌ها قدم به قدم آموزش داده می‌شود تا به کودک در منزل کمک کنند. در روش سوزوکی تأخیر در نت خوانی و آشنایی با شکل‌های رایج موسیقی تا زمانی که مهارت‌های شنیداری و تکنیک نواختن ساز در کودکان تثبیت نشده، امری بدیهی است.همان گونه که آموزش دستور زبان و نگارش بعد از آن که کودک توانست سخن بگوید امکان‌پذیر است. سوزوکی همچنین راز تدریس به کودکان خردسال، را دست یافت و انستیتوی تعلیم وتربیتی را تشکیل داد که شهرت جهانی یافت. متد ­سوزوکی به تدریج به یک روش آموزش موسیقی ثابت تبدیل شد که بر اساس این اصل، همه کودکان دارای توانایی ذاتی هستند . در نتیجه این توانایی را از طریق یک محیط پرورشی مناسب، می­ توان تقویت کرد. استار، یکی از شاگردان سوزوکی میگوید که سوزوکی اصطلاح “روش” را دوست ندارد، زیرا او در سبک آموزش خود هرگز یکسان تدریس نمی کرد و معتقد بود معلمان و کودکان افراد منحصر ­به فردی هستند و روش های اموزشی منحصر به فردی نیز دارند. ­این استاد ژاپنی در این متد تمام جنبه های رشد کودکان را هدف خود قرر داد.­
 
تاریخچه آموزش موسیقی کودک در جهان
تاریخچه آموزش موسیقی کودک در جهان
تاریخچه آموزش موسیقی کودک در جهان   از ابتدای قرن بیستم بنا به ضرورت و نیازبه شیوه‌های مدون موثر و مفید آموزشی در آموختن موسیقی به کودکان و وجود سردرگمی فراوان در امر آموزش موسیقی کودک به وجود آمده است. برخی ازشیوه‌های مهم آموزش موسیقی به کودکان را به طور مختصر برایتان توضیح خواهیم داد. شیوه ی ماریا مونته سوری اولین کسی بود که به تدوین روش‌های آموزش موسیقی به کودک پرداخت. او یک پزشک اهل ایتالیا بود و تخصص اوموسیقی نبود . او تصمیم گرفت خانه ایی برای کودکان  ۳ تا ۷ سال تأسیس کند مشکلات تربیتی  و اموزشی کودکان ناتوان را مطرح نمود و در این راه به آموزش موسیقی کودک دست یافت. شیوه ی امیل ژاک دالکروز آهنگسازو نوازنده و مدرس سوئیسی بود. او به دوران کودکی اهمیت زیادی میداد زیرا معتقد بود د ر دوران کودکی گسترش مهارت‌های پایه‌ای موسیقی و رشد هوش و شعور موسیقایی بهتر شکل میگیرد. اساس روش او بداهه خوانی در سلفژ بود اما در عمل با حرکات دیگه ایی مواجه شد که خودش آن را یوریتمیک نامگذاری نمود. در این روش ذهن بر حرکات بدن تأثیر می گذارد کودکان از طریق حرکت‌های فیزیکی به درک و دریافت مفاهیم و عناصر موسیقایی مانند ملودی ریتم .... می پردازند دست زدن، پریدن، صحبت کردن، خزیدن، لغزیدن در این شیوه استفاده میشود. شیوه ی کارل ارف اهنگساز، مربی و موسیقیدان آلمانی بود. اومدرسه موسیقی و ورزش را تأسیس نمود.او بر خلاقیت و بداهه پردازی تأکید داشت و هدف اولیه موسیقی را پرورش خلاقیت و کشف توانایی‌های بالقوه کودکان می‌دانست. در متد اُرف عناصری مانند: بیان، آواز، ریتم و حرکت اساس و مبنای آموزش هستند. این شیوه با تکیه بر عناصر موسیقی، نمایش و حرکت، توانائی‌های ذهنی و جسمی، مهارت‌های شنیداری و رفتاری کودکان، ذوق درک موسیقی و زیبایی‌شناسی آن‌ها را تقویت می‌سازد و از طریق استفاده از سازهای جذاب و ساده استعداد موسیقی کودکان را پرورش می‌دهد. شیوه ی شینیچی سوزوکی او موسیقیدان و مدرس ساز ویلن اهل ژاپن بود. او بعد از جنگ جهانی دوم ، زندگی خود را وقف آموزش موسیقی به کودکان نمود. او عقیده داشت توانایی موسیقی، استعدادی ذاتی نیست بلکه قابلیتی است که می‌توان آن را پرورش داد. توانایی‌های کودکان در شرایطی که برای آن‌هاا آموزش صحیح و محیط فراگیری مناسب فراهم گردد، رشد خواهد کرد. او آموزش موسیقی را مانند آموختن زبان مادری می‌دانست.   سوزوکی این نظریه را در مورد اموزش ویلن به کاربرد و به کودکان تمام قطعات باخ و ویوالدی و موتزارت را آموزش میداد آن‌ها خیلی زود قطعاتی را که به وسیله شنیدن ملودی‌های کوتاه، که بارها و بارها تکرار می‌شدند یادگرفتند تا این که در نهایت می‌توانستند کل اثر را حفظ کنند. در این روش بهترین سن شروع آموزش موسیقی ۳ یا ۴ سالگی است. در این شیوه نقش والدین بسیار اهمیت دارد. در این شیوه نیازی نیست والدین موسیقیدان باشند، بلکه به آن‌ها قدم به قدم آموزش داده می‌شود تا به کودک در منزل کمک کنند. در روش سوزوکی تأخیر در نت خوانی و آشنایی با شکل‌های رایج موسیقی تا زمانی که مهارت‌های شنیداری و تکنیک نواختن ساز در کودکان تثبیت نشده، امری بدیهی است.همان گونه که آموزش دستور زبان و نگارش بعد از آن که کودک توانست سخن بگوید امکان‌پذیر است.        
 
بهترین سن برای یادگیری موسیقی
بهترین سن برای یادگیری موسیقی
در کشورما به دلیل اینکه موسیقی در خانواده ها رواج نداره و کمتر به موسقی گوش دادن اهمیت داده میشود ذهن کودکان امادگی کمتری برای یاددگیری دارد. بهتر از ابتدا از کلاسهای ارف شروع شود که می تواند کلاس مفید و جذابی برای کودکان باشد کلاس ارف توانایی های مانند شنیداری و گفتاری و درک و فهم مفاهیم موسیقی را راحت تر میسازد و می تواند امادگی خوبی برای ایجاد یادگیری ساز تخصصی می باشد. ایده آل ترین سن برای شروع آموزش موسیقی در ایران پنج سالگی است. در این سن تمام ارگان های بدن کودک برای یادگیری هر نوع موسیقی آمادگی لازم را دارد. علاوه بر این، کودکان در سن پنج سالگی قادر به نشستن و تمرکز روی دروس تئوری موسیقی را دارند. در سنین پایین تر مانند سه تا چهار سال، ممکن است در کنار حس کنجکاوی و یادگیری قوی کودک با چالش های دیگر مواجه شوید. یکی از مهمترین چالش های کودکان زیر ۵ سال این است که اغلب به دلیل شیطنت و کنجکاوی که دارند، یک جا نشینند و ممکن است اختلالاتی را در کلاس موسیقی  ایجاد کنند. اما اگر یک کودک چهار یا حتی سه ساله کنجکاو و آرام دارید، آنها را به کلاس های موسیقی کودک ببرید و شانس خود را امتحان کنید. زمان یادگیری مناسب برای هر سازی را با هم میخوانیم. پیانو چهار الی پنج سال به بالا گیتار هفت الی نه سال به بالا تنبک شش سال به بالا آواز دوازده سال به بالا سه تارهفت سال به بالا تار نه الی ده سال به بالا ویلن شش سال به بالا فلوت هفت سال به بالا ..... این سنینی که برای هر ساز مشخص کردیم ممکن است در هر فرد متفاوت باشد یکی در سن پایین ترامادگی یادگیری دارد یکی سن بالاتر.
 
آشنایی با ساز کاخن
آشنایی با ساز کاخن
کاخون یا کاخُن نوعی ساز کوبه ایی است. که وازنده بر روی آن می‌نشیند و با ضربات کف دست و انگشتان که بر روی صفحه جلویی و صفحات کنار و بالای ساز می‌کوبد، صدا تولید می‌کند. کاخن که به زبان اسپانیایی به معنای جعبه است، قدمت زیادی ندارد و تاریخچه پیدایش آن کم است.در ابتدا کولی‌های اسپانیایی به همراه رقص و آواز و عضو جدا نشدنی موسیقی فلامنکو یعنی گیتار، بر روی جعبه‌های میوه ریتم اجرا می‌کردند که به مرور زمان حالت ساز گونه به خود گرفت و به کاخن امروزی تبدیل شد.   انواع کاخن در حال حاضر دو نوع ساز در بازار وجود دارد. کاخن‌های ثابت کاخن‌های ثابت دارای فنر یا سیم گیتار هستند. این نوع ساز صدای یکنواختی تولید می‌کند و قابلیت تنظیم ندارد. اما این ویژگی ربطی به حرفه‌ای بودن و یا نبودن ساز ندارد و برند‌های بسیار معروف دنیا نیز از این مدل ساز‌ها بسیار تولید و به بازار عرضه می‌کنند.   کاخن‌های رگلاژی این نوع کاخن دارای فنر یا سیم گیتار هستند، ولی قابلیت تغییر صدارا نیز دارند. این مدل ساز‌ها در نوع فنری قابلیت شل شدن فنر و پخش شدن صدای چوب، و در نوع سیمی قابلیت کوک شدن همانند گیتار برای زیر و بم شدن صدا را دارند.   در مورد اجزا و ساختار ساز کاخن همانطور که در بخش های قبلی نیز گفتیم، کاخن یک ساز جعبه مانند است که حالتی مکعب مستطیل با ۶ وجه دارد. ۴ وجه کناری این ساز با تخته های چوبی به ضخامت های ۱.۳ تا ۱.۹ سانتی متر پوشانده شده است. سطح اصلی این ساز از تخته های سه لایه ایجاد شده است. یکی دیگر از نکات مهم در ساختار کاخن ها، حفره های صدا در پشت آن است که Sound Hole نام دارد. این ساز موسیقی امروزه از حالت یک جعبه چوبی ساده به یک جعبه چوبی با امکانات بیشتر تبدیل شده است. پایه های پلاستیکی، فنرها و استرها (جهت تولید صدا زنگ دار) از جمله قطعاتی جانبی این وسیله هستند.